அல்லாஹ் : எப்போதும் போலவே இப்போதும்

(இஸ்லாமிய இறையியற் கட்டுரை)

ஜிப்ரீல் ஃபுஆத் ஹத்தாத்

தமிழில்: ரமீஸ் பிலாலி

      ”அல்லாஹ் அனாதியாக (எப்போதுமே) இடம் என்பதின்றி இருந்தான். அவன் எப்போதும் இருந்ததைப் போலவே இப்போதும் இருக்கிறான்”. இந்தக் கூற்று, அறிவிப்பாளர் தொடர்பின்றி , அலி இப்னு அபிதாலிப் (ரலி...) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கப்படுகிறது. (”அல்-ஃபர்க் பைனல் ஃபிராக்” என்னும் நூலில் (ப.256) அப்துல் காஹிருல் பக்தாதி அவர்களால் மேற்கோள் காட்டப்படுகிறது). இப்னு அதா அல்-சிக்கந்தரி அவர்கள் இதனைத் தனது ”ஹிகம்” நூலில் மேற்கோள் காட்டியுள்ளார் (எண்:34).

      நபி (ஸல்...) அவர்கள் சொன்னார்கள்: “அல்லாஹ் இருந்தான். அப்போது அவனுடம் எதுவுமே இருக்கவில்லை. அவனது அர்ஷ் (ஆட்சியாசனம்) நீரின் மீதிருந்தது. அனைத்தின் பதிவில் அவன் எழுதினான். அவன் வானங்களையும் பூமியையும் படைத்தான்” (நூல்: சஹீஹ் புகாரி; பாடம்: படைப்பின் ஆரம்பம்).

      இமாம் அபூஹனீஃபா (ரஹ்…) (இறப்பு: ஹிஜ்ரி 150) சொன்னார்கள்: ”அர்ஷைப் படைப்பதற்கு முன், அமரவும் சாயவும் தேவைப்பட்டு அவன் ஓர் இடத்தில் இருந்திருப்பான் எனில், ‘அல்லாஹ் எங்கிருந்தான்?’ என்னும் கேள்வி அவனுக்குப் பொருந்தியிருக்கும். ஆனால் அது சாத்தியமில்லை.” (நூல்: வசிய்யத்துல் இமாம் அபூ ஹனீஃபா, ப.10)

      அஷ்-அரீ இமாம் இப்னு அபதுஸ் சலாம் தனது கொள்கை அறிவிப்பில் சொல்கிறார்கள்: “இடத்தையும் காலத்தையும் உள்ளமைக்குக் கொண்டு வருவதற்கு முன்பே அவன் இருந்தான். அவன் எப்போதும் இருந்ததைப் போலவே இப்போதும் இருக்கிறான் (ஹுவல் ஆன கமா கான)” (நூல்: ரசாயிலுத் தவ்ஹீது ப.11)

     

 இதைப்போலவே, இமாம் அபுல் ஹசன் அல்-அஷ்அரீ அவர்களின் நிலைப்பாடும் அபுல் காசிம் இப்னு அசாகிர் அவர்களால் பின்வருமாறு கூறப்படுகிறது: “நஜ்ஜாரியாக்கள் சொன்னார்கள்: ’உள்ளிருத்தல் (ஹுலூல்) என்பதும் திசை (ஜிஹத்) என்பது இல்லாது அல்லாஹ் எல்லா இடங்களிலும் இருக்கிறான்’. ஹஷ்வியாக்களும் முஷப்பிஹாக்களும் சொன்னார்கள்: ‘அல்லாஹ் அர்ஷில் தனது இடத்தை எடுத்துக்கொண்டான் (ஹால்லுன்). அர்ஷே அவனது இடம் (மகான்) ஆகும். அவன் அதன் மீது அமர்ந்திருக்கிறான்’.  அல்-அஷ்அரீ இவற்றுக்கு இடைப்பட்ட நிலையை எடுத்துச் சொன்னார்கள்: ‘இடம் என்பதே இல்லாதிருந்தபோது அல்லாஹ் இருந்தான். பிறகு அவன், தனக்கொரு இடத்தின் தேவை எப்போதும் இல்லாமலேயே, அர்ஷ் மற்றும் குர்ஸியைப் (ஆட்சியாசனம் மற்றும் பாதபீடம்) படைத்தான். இடத்தைப் படைத்த பின்னும், அதனைப் படைப்பதற்கு முன் இருந்த நிலையிலேயே அவன் இருக்கிறான்’” (நூல்: தப்யீன் கதிபல் முஃப்தரி ப.150).

      அல்-அஷ்அரீ அவர்களின் இதே நிலைப்பாட்டை இப்னு ஜஹ்பலுல் கிலாபி (இறப்பு ஹிஜ்ரி 733) அவர்களும் சொல்கிறார்கள்: “திசை குறித்து ஷைக் (அபுல் ஹசன் அல்-அஷ்அரீ) அவர்களின் கூற்று: ‘இடம் என்பதே இல்லாதிருந்த போதும் அல்லாஹ் இருந்தான். பிறகு அவன், தனக்கொரு இடத்தின் தேவை எப்போதும் இல்லாமலேயே, அர்ஷ் மற்றும் குர்ஸியைப் (ஆட்சியாசனம் மற்றும் பாதபீடம்) படைத்தான். இடத்தைப் படைத்த பின்னும், அதனைப் படைப்பதற்கு முன் இருந்த நிலையிலேயே அவன் இருக்கிறான்’” (நூல்: தபக்காத்துல் ஷஃபிய்யத்துல் குப்ரா (9:79)).

      இப்னு தைமிய்யாவின் கொள்கையை மறுத்துரைப்பதில் இப்னு ஜஹ்பல் அவர்களும் பின்வருமாறு சொல்கிறார்கள்:

      ”22. நாம் சொல்கிறோம்: அல்லாஹ் அனாதியானவன் மற்றும் எப்போதுமே இருந்து வருபவன் (கதீம் அஸலி) என்பதே எமது கொள்கை. அவன் எப்பொருளையும் போல் இல்லை; எப்பொருளும் அவனைப் போலவுமில்லை. அவனுக்கு திசையோ இடமோ கிடையாது. அவன் காலத்திற்கோ நேரத்திற்கோ கட்டுப்பட்டவன் அல்லன். எங்கே (ஐன) என்பதும் எப்போது (ஹை(த்)ஸ்) என்பதும் அவனுக்குப் பொருந்தாது. அவன் பார்க்கப்படுவான், ஆனால் முன்னோக்குதலின் ஒரு பகுதியாய் அல்ல; அல்லது முன்னோக்குதல் என்னும் அர்த்தத்தில் அல்ல (யுரா லா அன் முகாபலா வலா அலா முகாபலா). இடம் இல்லாதிருந்தபோதே அவன் இருந்தான்; அவன் இடத்தையும் காலத்தையும் படைத்தான், அவன் எப்போதுமிருந்தது போலவே இப்போதும் இருக்கிறான். இதுவே அஹ்லுஸ் சுன்னாவின் சிந்தனைப் பள்ளி (மத்ஹப்), மற்றும் சூஃபி வழியின் குருமார்களின் கொள்கை (அல்லஹ் அவர்களைப் பொருந்திக் கொள்வானாக)” (நூல்: தபக்காத்துல் ஷஃபிய்யத்துல் குப்ரா 9:41)

      ”30. அபூ உத்மானுல் மக்ரீபி அவர்களின் பணியாளரான முஹம்மதிப்னு மஹ்பூப் அவர்கள் சொல்கிறார்கள்: “அபூ உத்மான ஒரு நாள் என்னிடம் சொன்னார்கள்: ‘முஹம்மதே! எவரேனும் உன்னிடம், ‘நீ வணங்கும் ஒருவன் எங்கே இருக்கிறான்?’ என்று கேட்டால் நீ என்ன சொல்வாய்?’. நான் சொன்னேன், ‘ எவ்விடத்தில் அவன் ஒருபோதும் இல்லாமலாகிவிடாமல் எப்போதும் இருக்கிறானோ, அங்கே இருக்கிறான்’ என்று சொல்வேன்’. ‘அனாதியில் அவன் எங்கே இருந்தான்? என்று அவர் வினவினால் என்ன சொல்வாய்?’ என்று அவர்கள் என்னைக் கேட்டார்கள். நான் சொன்னேன், ’‘இப்போது அவன் இருக்கும் இடத்தில்தான். அதாவது, இடம் இல்லாதிருந்த போதே அவன் இருந்தான். அவன் எப்போதும் இருந்தது போலவே இப்போதும் இருக்கிறான்’ என்று சொல்வேன்’. அபூ உத்மான் அவர்கள் எனது பதிலைக் கேட்டு மிகவும் மகிழ்ந்தார்கள். அவர்கள் தனது அங்கியைக் கழற்றி எனக்குப் பரிசளித்தார்கள்.” (நூல்: தகக்காத்துல் ஷஃபிய்யத்துல் குப்ரா 9:43) 

     

 ’ஷைகுல் அக்பர்’ (மாபெரும் குருநாதர்) முஹ்யுத்தீன் இப்னுல் அரபி அவர்கள் இஸ்லாமியக் கொள்கை பற்றிய அத்தியாயத்தில் தனது பெரு நூலான அல்-ஃபுத்தூஹாத்துல் மக்கியாவில் சொல்கிறார்கள்: “[144] அறிவிற் புலப்படும் எவ்வொரு ஒப்புமையும் அவனுக்கு இல்லை (லைச லஹு மித்லுன் மஃகூல்), மனங்கள் அவனை பெற்றுக்கொள்ள முடியாது. காலம் அவனைக் கட்டுறுத்துவது இல்லை. இடம் அவனைத் தாங்கவோ பெயர்க்கவோ இயலாது. ஆனால், இடம் இல்லாதிருந்தபோதே அவன் இருந்தான்; எப்போதும் இருந்ததைப் போலவே அவன் இப்போதும் இருக்கின்றான்

      ”[145] இடத்தில் அமைதலையும் (அல்-முதமக்கின்) இடத்தையும் (அல்-மகான்) அவன் படைத்தான் (அல்லது, இடத்தையும் இடத்திலமையும் அனைத்தையும் அவன் படைத்தான்), காலத்தை உள்ளமைக்குக் கொண்டுவந்தான், மேலும் சொன்னான்: “நான் ஏகன், என்றும் ஜீவிப்பவன்” (அதாவது, நீங்கள் எதுவும் எவரும் எனக்குத் தேவை இல்லை). படைப்புக்களைப் பரிபாலித்தல் அவனை எவ்வகையிலும் சோர்வுறுத்துவதில்லை. அவனை வருணிக்காத, அவனது படைப்புக்களால் கற்பனிக்கப்பட்ட எந்தப் பண்புகளும் அவனுக்குப் பொருந்தாது. (லா தர்ஜிஉ இலைஹி சிஃபாத்துன் லம் யகுன் அலைஹா மின் சுன்’அதி அல்-மஸ்னூஆத்).

      ”[146] உண்டாக்கப்பட்ட எந்தப் பொருள்களிலும் இருப்பது அல்லது அவை அவனில் இருப்பது அல்லது அவை அவனுக்குப் பின் இருப்பது அல்லது அவன் அவற்றுக்கு முன் இருப்பது என்பதை விட்டும் அவன் தூய்மையானவன். ஆனால், நாம் சொல்கிறோம்: ’அவன் இருந்தான், அவனுடன் எதுவுமே இல்லை’ (குறிப்பு: நபி(ஸல்…) சொன்னார்கள்: ‘அவனை அன்றி வேறு எதுவும் இல்லாத போதே அல்லாஹ் இருந்தான். அவனது அர்ஷ் (ஆட்சியாசனம்) நீரின் மீதிருந்தது. அவன் அனைத்தின் பதிவில் (அல்-திக்ரு) எழுதினான். மேலும் அவன் வானங்களையும் பூமியையும் படைத்தான்’ (அறிவிப்பு: இம்ரான் இப்னு ஹுசைன் அவர்களிடமிருந்து அல்-புகாரி, சஹீஹ், பாடம்: படைப்புக்களின் ஆரம்பம்). இந்த ஹதீஸின் வேறு சொற்கள் கொண்ட பிரதிகளும் உள்ளன, உதாரணமாக: கானல்லாஹு வலா ஷைஅ மஅஹு / கைரஹு / கப்லஹு – ‘அல்லாஹ் இருந்தான், அவனுடன் / அவனுக்கு வேறாக / அவனுக்கு முன் எப்பொருளும் இல்லை” (அறிவிப்பு: புரைதாவிடமிருந்து அல்-ஹாகிம் நூல்: அல்-முஸ்தத்ரக் (2:341), தரம்: சஹீஹ் (மிகச் சரியானது) – அல்-தஹபி இதனை வழிமொழிகிறார் – மேலும், இம்ரான் இப்னு ஹுசைனிடமிருந்து அல்-புகாரி; இப்னு ஹிப்பான் தமது சஹீஹில் இரு வழித்தொடர்களில் (14:7# 6140, 14:11 #6142), மற்றும் இப்னு அபி ஷைபா அவர்களின் முஸன்னஃப்). ஏனெனில் முன் (கப்ல) மற்றும் பின் (பஃத) ஆகிய சொற்கள் காலத்தின் அம்சங்களில் உள்ளது, காலமோ அவனால் படைக்கப்பட்ட ஒன்று. (நூல்: உத்மான் யஹ்யா அவர்களால் பதிப்பிக்கப்பட்ட அல்-ஃபுத்தூஹாத்துல் மக்கிய்யா (1:164), அதன் மூன்றாம் பாகத்தில் உள்ள அத்தியாயம் “சான்றுகளை ஆராயாமலும் ஆதாரங்கள் சமர்ப்பிக்காமலும் நம்பிக்கை கொள்ளப்பட்ட, இஸ்லாமியர்களின் நம்பிக்கைகளான பொதுவான அவசியக் கொள்கை பற்றி”).

      சுலைமான் இப்னு அப்துல்லாஹ் இப்னு முஹம்மது இப்னு அப்துல் வஹ்ஹாப் என்பவர் (வஹ்ஹாபிஸத்தை நிறுவியவரின் பேரன்) சொல்கிறார்: “எவரேனும், அல்லாஹ் தனது சுயத்தைக் கொண்டு (பி தாத்திஹி) எல்லா இடத்திலும் அல்லது ஓர் இடத்தில் இருக்கிறான் என்று சொல்வாரெனில் அவர் நிராகரிப்பாளர் (காஃபிர்) ஆவார். அல்லாஹ் தனது படைப்புக்களை விட்டும் விலகியவன் (பஈன்) என்றும், எப்படி அல்லது ஒப்புமை அல்லது உதாரணத்தன்மை இன்றித் தனது அர்ஷ் மீது அமைந்திருக்கிறான் என்றும் நம்புவது கட்டாயமாகும். அல்லாஹ் இருந்தான், இடம் என்பதிருக்கவில்லை. பிறகு அவன் இடத்தைப் படைத்தான். இடத்தைப் படைக்கும் முன்பு எப்போதும் இருந்தபடியே அவன் இப்போதும் இருக்கிறான்.” (நூல்: அல்-தவ்தீஹ் அன் தவ்ஹீத் அல்-ஃகல்லாக் ஃபீ ஜவாப் அஹ்லல் இராக்; 1319 / 1901, ப.34; புதிய பதிப்பு அல்-ரியாத்: தார் திபாஹ் 1984).

      அல்லாஹ்வுடன் அர்ஷும் இருந்தது என்று கூறுபவர்களை இமாம்கள் மிகக் கடுமையாக மறுத்தனர். அந்த மறுப்புரைகளுள் ஒன்று இமாம் பைஹகீ அவர்களின் “அல்-அஸ்மா வல் சிஃபாத்” என்னும் நூலிலுள்ள “படைப்பின் ஆரம்பம்” என்னும் பகுதியாகும். (குறிப்பு: அப்பகுதியிலிருந்து: “அல்லாஹ் சொன்னான் ‘அவனே முதன்முறையாகப் படைக்கிறான்; பின்பு அவனே அதை மறுமுறையும் படைக்கிறான்’ (வஹுவல்லதீ யப்தஉல் ஃகல்க்க ஸும்ம யுஈதுஹு – 30:27). அப்துல்லாஹிப்னு அம்ரிப்னு ஆஸ் (ரலி...) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: நபி(ஸல்...) அவர்கள் சொன்னார்கள்: ‘வானங்களையும் பூமியையும் படைப்பதற்கு ஐம்பதாயிரம் ஆண்டுகட்கு முன்பே அல்லாஹ் அனைத்து விதிகளையும் (அல்-மகாதிர்) முன்விதித்தான் (கத்தர)’ (நூல்: திர்மிதி (தரம்: ஹசன் சஹீஹ் கரீப்) மற்றும் அஹ்மத்). இந்த ஹதீஸ் பின்வரும் வார்த்தைகளுடன் முஸ்லிம் ஷரீஃபில் பதிவாகியுள்ளது: ’அல்லாஹ் அனைத்துப் படைப்புக்களின் விதிகளையும் எழுதினான் (கதப), வானங்களையும் பூமியையும் படைப்பதற்கு ஐம்பதாயிரம் ஆண்டுகட்கு முன்பே, அவனது அர்ஷ் நீரிம் மீதிருந்த நிலையில் (வ அர்ஷுஹு அலல் மாஇ)’. இம்ரான் இப்னு ஹுசைன் அறிவித்தார்கள்: நபி(ஸல்...) அவர்கள் சொன்னார்கள்: ‘தன்னை அன்றி வேறெதுவும் இல்லாதிருந்த போது அல்லாஹ் இருந்தான். அவனது அர்ஷ் நீரின் மீதிருந்தது...’. ‘தன்னை அன்றி வேறெதுவும் இல்லாதிருந்தபோது அல்லாஹ் இருந்தான்’ என்று அன்னார் கூறிய சொற்கள் அவனை அன்றி வேறு எதுவுமே இருக்கவில்லை – நீரும் இல்லை, அர்ஷும் இல்லை வேறு எதுவும் இல்லை, ஏனெனில் அவை எல்லாமே ‘அவனுக்கு வேறானவை’தாம். ‘அவனது அர்ஷு நீரின் மீதிருந்தது’ என்று அன்னார் கூறிய சொற்களின் பொருள், அதன் பின் அவன் நீரைப் படைத்தான், நீரின் மீது அவன் அர்ஷைப் படைத்தான், (அப்துல்லாஹிப்னு அம்ரிப்னு ஆஸ் அவர்கள் அறிவித்த ஹதீஸில் உள்ளது போல) அதன் பின் அவன் தனது பதிவில் அனைத்துப் பொருட்களையும் எழுதினான் என்பதுதான்.”) 

      அல்லாஹ்வுடன் அர்ஷும் இருந்தது என்னும் கூற்றினை மறுத்துரைத்த இமாம்களின் மறுப்புரைக்கு இன்னொரு உதாரணம்: புகாரி ஷரீஃபிற்குத் தான் எழுதிய விரிவுரையில் இப்னு ஹஜர் அவர்கள் அதன் இருபத்தொன்றாம் அத்தியாயமான கிதாபுத் தவ்ஹீது (ஏகத்துவப் பாடம்) என்னும் பகுதியில் பின்வருமாறு எழுதுகிறார்கள்:

“அர்ஷ் பற்றிய அத்தியாயத்தை இமாம் புகாரி அவர்கள், “இவ் அத்தியாயத்தின் தலைப்பாவது: {அவனது அர்ஷ் நீரின் மீதிருந்தது (வ கான அர்ஷுஹு அலல் மாஇ) – 11:7} {அவன் மகத்தான அர்ஷின் ரட்சகனாய் இருக்கிறான் (வ ஹுவ றப்புல் அர்ஷில் அழீம்) – 9:129}” என்று பெயர் சூட்டியுள்ளார்கள். இன்னனம் அவர்கள் குர்ஆனின் இரண்டு வசனங்களிலிருந்து பகுதிகளைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். அதன் முதல் பகுதியைச் சுட்டிய பிறகு இந்த இரண்டாம் பகுதியையும் குறிப்பிட்டிருப்பது மிகவும் நல்லது. அது, “அல்லாஹ் இருந்தான், அவனுக்கு முன் எதுவுமில்லை; அவனது அர்ஷ் நீரின் மீதிருந்தது” என்னும் ஹதீஸைத் தவறாகப் புரிந்துகொண்டு, அர்ஷ் என்பது எப்போதுமே அல்லாஹ்வுடன் தானும் அனாதியாக இருந்துவருகிறது என்று கருதுவோருக்குத் தக்க மறுப்புரைக்கும் விதத்தில் இருக்கிறது. அவர்களின் நினைப்பு மிகவும் தவறான நிலையாகும், அர்ஷ்தான் படைப்பாளனும் உருவாக்குபவனுமாக இருக்கிறது என்று சிலர் சிந்திக்கிறார்களே அதைப் போல! அத்தகைய கொள்கை கொண்டோர், அபூ இஸ்ஹாக் அல்-ஹரவி போன்றோர், தமது வாதத்துக்கு ஆதாரமாக சுஃப்யானுத் தவ்ரி, முஜாஹித் ஆகியோரின் வழியாக இப்னு அப்பாஸ் அவர்கள் அறிவித்த ஹதீஸைக் காட்டினார்கள். அந்த ஹதீஸ்: “எதையும் படைப்பதற்கு முன் அல்லாஹ் தனது அர்ஷில் இருந்தான்; அவன் முதலில் படைத்தது எழுதுகோல்” (குறிப்பு: இந்த ஹதீஸ் துர்ருல் மன்ஸுர் என்னும் நூலில் அல்-சுயூத்தி அவர்களால் {”நிச்சயமாக நாம் ஒவ்வொரு பொருளையும் குறிப்பான அளவின்படியே படைத்திருக்கிறோம்” (இன்னா  குல்ல ஷைஇன் ஃகலக்னாஹு பிகதரின்) – 54:49} என்னும் திருவசனத்தை விளக்க எடுத்தாளப்பட்டுள்ளது). இந்த ‘முதலில்’ என்பது வானங்கள், பூமி மற்றும் அவற்றில் உள்ளவற்றைப் படைத்ததைக் குறிப்பதாக அபூ இஸ்ஹாக் அல்-ஹரவி போன்றோர் விளங்கிக் கொண்டனர்.

      ”{அவனது அர்ஷ் நீரின் மீதிருந்தது (வ கான அர்ஷுஹு அலல் மாஇ) – 11:7} என்னும் திருவசனத்திற்கான தனது விளக்கவுரையில் அப்துர் ரஜ்ஜாக் அவர்கள் இந்த ஆட்சியாசனம் (அர்ஷ்) ஆனது வானங்களைப் படைக்கும் முன்னிருந்த அவனது படைப்பின் ஆரம்பமாகும் என்றும் அவனது அர்ஷ் செந்நிற மரகதத்தால் படைக்கப்பட்டது என்று குறிப்பிட்டார்கள். இன்னனம், {அவன் மகத்தான அர்ஷின் ரட்சகனாய் இருக்கிறான் (வ ஹுவ றப்புல் அர்ஷில் அழீம்) – 9:129} என்பதை அல்-புகாரி அவர்கள் குறிப்பிட்டிருப்பது அர்ஷ் என்பது அல்லாஹ்வின் அடிமை என்பதையும் அது அவனால் ரட்சிக்கப்படுகிறது என்பதையும் உணர்த்துகிறது.

      ”இமாம் புகாரி தனது அத்தியாயத்தைப் பின்வரும் ஹதீஸ் கொண்டு முடிக்கிறார்கள்: “அங்கே, அர்ஷின் காலினைப் பிடித்துக்கொண்டிருப்பவராக மூசா நபியை நான் கண்டேன்” (குறிப்பு: அபூ ஹுரைரா அவர்கள் அறிவித்த நீண்ட ஹதீஸின் ஒரு பகுதி இது; மேலும், திர்மிதி (ஹசன் சஹீஹ்), இப்னு மாஜா மற்றும் அபூ சயீதுல் குத்ரி அவர்களின் அறிவிப்பாக புகாரி, முஸ்லிம் மற்றும் அஹ்மத் ஆகிய நூற்களிலும் உள்ளது).

      ”அர்ஷுக்குக் கால்கள் உள்ளன என்பதை உறுதிப்படுத்துவது கொண்டு அது பல பாகங்கள், உறுப்புக்கள் ஒன்றிணைக்கப்பட்டதொரு பொருள் என்பதை ஆசிரியர் நிறுவியுள்ளார். அத்தகைய எந்தவொரு பொருளும் படைக்கப்பட்டதுதான்.” (இப்னு ஹஜர் அவர்களின் சொற்கள் இங்கே முடிவுற்றன). (குறிப்பு: இப்னு ஹஜர், நூல்: “ஃபத்ஹுல் பாரி” (1959, பதின்மூன்றாம் பதிப்பு, ப.409). வேறொரு இடத்தில் (6:290#3019) இப்னு ஹஜர் அவர்கள் இந்த ஹதீஸின் பல்வேறு பிரதிகளை, “அல்லாஹ் இருந்தான். அவனுடன் / அவனன்றி / அவனுக்கு முன் வேறெதுவும் இருக்கவில்லை” என்பவற்றை ஆராய்ந்து முதலில் நீரும், பின் அர்ஷும், பின்னர் எழுதுகோலும் முறையே படைக்கப்பட்டன என்பதற்கான ஆதாரமிது என்று முடிக்கிறார்கள்)

      நீரின் மீது அர்ஷ் என்பது பற்றிக்கூறும் திருவசனம் தரும் முடிவு பற்றி அல்-மூனவி பின்வருமாறு எழுதுகிறார்கள்: “அல்-தூனிஸி அவர்கள் சொன்னார்கள்: ”{அவனது அர்ஷ் நீரின் மீதிருந்தது (வ கான அர்ஷுஹு அலல் மாஇ) – 11:7} என்னும் திருவசனம் அல்லாஹ்வுக்கு திசைகள் கிடையாது, இருக்கவியலாது என்பதற்குத் தெளிவான ஆதாரம் ஆகும். ஏனெனில், அதைப்போன்றதொரு சுமை அல்லது அதனினும் பல மடங்கு குறைந்த சுமையும் கூட – நீரின் மீது தங்கியமையாது என்னும் இயற்கை நியதிக்கு முரணாக, அனைத்திலும் பெரிய சுமை (ஜிர்ம்) ஆன அர்ஷ் என்பது நீரின் மீது அமைந்தது (இஸ்தகர்ர) என்பதால், அதன் மீதான இஸ்திவா என்பதும்கூட அமைதல் அல்லது பொருந்துதல் என்பதான இஸ்திவா அல்ல என்பதைத் தெளிவாக அறியமுடிகிறது. (குறிப்பு: அல்-மூனவி, நூல்: ஃபைஸுல் காதிர்; அப்துல்லாஹிப்னு அம்ரிப்னுல் ஆஸ் அவர்கள் அறிவித்த ஹதீஸ் குறித்த விளக்கம்).

இறைத்தூதரின் மீதும் அன்னாரின் குடும்பத்தினர் கிளைஞர்கள் மற்றும் சகாக்கள் மீதும் இறைவனின் பேரருள் நிலவட்டுமாக.